به راستی مظلوم تر از بچه حزب اللّهی ها در جمهوری اسلامی کسی هست؟

-همیشه سر انگشتها به سوی توست ! 

هر کجا کم می آورند ،

هر کجاحرفی برای گفتن ندارند ،

هر وقت اقتصاد می لنگد ،

هر وقت اتحاد می لنگد،

هر وقت و هر تهمتی و هر سرکوفتی را و ...

اما در عوض جا برای کار کردن زیاد است در هر اداره ای می روی انقلابی نما و ضد انقلاب نگاهی از سر تا پا ، براندارت می کنند و می گویند جائی برای شما نیست ، چه با مدرک چه بی مدرک ... برو هر وقت کاری بود خبرت می کنیم ؛ نه کاری و نه میدانی ؛ و ...

امروز که تازه بچه ها جان گرفته اند کج دار و مریض خودشان از جیب مبارک و از سهمیه ی زندگی شان کارهائی راه انداخته اند ؛ اما هر وقت حرف از کار فرهنگی و اعتقادی و فکری هم زدی ؛ به چشم یک دیوانه ی زنجیری و یک مجنون مغفول به تو نگاه انداختند و آنهاشان که خیلی تو را تحویل گرفتند با یک خوش آمدید از تو پذیرائی کردند ....

درد دل بسیار امّا .. همین چند بند بس ؛؛ این هم عکس بالا را جائی دیدم و داغم تازه شد ، خواستم بعد از مدّتی فضا را عوض کرده باشم ، ، ، ، ، 

آری هست ؛  در جمهوری اسلامی، مظلوم تر از بچه حزب الّلهی ها وجود ندارد! (شهید آوینی)

مگر پیامبر صلی الله علیه و آله نفرمود که همه ی مسلمانها باهم برادرند پس چرا کسی حرفی از مسلمانان مظلوم میانمار که سالها تحت سلطه و زور بوده اند و حال هم که جمعیت 800هزار نفری دارند در کشور خود بیگانه شمرده شده اند و اگر عزیمت نکنند سرنوشت آنها مرگ است آن هم به بدترین وضع ممکن و فرقی هم نمی کند که پیر و جوان یا زن و مرد و حتی کودک ؛ که کودکان را هم زنده زنده قتل عام می کنند و می سوزانند...