حجه السلام علیرضا جهانشاهی یا همان طلبه ی سیرجانی خودمان؛نمیدانم مقاومت شما از چه جنسی است؟ و چه تعریفی باید برایش کرد؛اما؛فرموده بودید:سربازی کوچک-برای ولایت هستید-این مقاومت چند ساله شما و بهتر بگویم مبارزه-در برابر مفاسد اقتصادی و تحمل زندانهائی که رفته اید بلکه برای عدالت-خلاصه اش همان بیان زیبای رهبری خطاب به شماست-شَکَرَ اللّه مَساعیک-اما تلنگری است به داعیه داران و دردمندان نظام و انقلاب و رهبری که تا کجا و تا چه حدّی تحمل دفاع از حق و عدالت را دارند.

دشمنان نظام و انقلاب اسلامی هر از چند گاهی تنی از یاران و عمارهای ولایت را مورد تخریب و انزجار قرار می دهند؛و طوفان و هجمه ی تهمت ها و توهین ها را از طرق مختلف همانند:طنز-کاریکاتور-سخن سازی-تحلیل و تفسیر وارونه بیانات و... به راه می اندازند؛ یک روز علامه مصباح این مطهری زمان را(به تعبیر رهبری)؛آیت الله مشکینی؛آیت الله یزدی؛حجه الاسلام علم الهدی؛حجه الاسلام سید احمد خاتمی؛آیت الله مهدوی کنی؛آیت الله جنتی واین روزها آیت الله خوشوقت و.../تلنگری است به ما به اصطلاح فدائیان ولایت که حواسمان را بیشتر جمع کنیم و در راستای بصیرت دهی به مردم نا آگاه و جوانان خام تلاشی دو چندان کنیم؛تا هر روز یک به یک عمارهای واقعی را تخریب نکنند و اطراف رهبری را به اصطلاح خالی و بی یار کنند...خدا می داند چه شخصیت های ارزشمندی که در نوبت تخریب نیستند.

هر چند دل خوشی از او نداریم اما یک سکانس از فیلمش اگر امروز جور دیگری به وقوع می پیوست / بد نبود / اخراجیها 3 را میگویم /همراه با مسعود - آری ده نمکی-آنجائی که افسر پلیس گفت به من می گویند تخم مرغ دزد را نگه دار و شتر دزد را رها کن-(هرچند تمام آتش ها از گور پدر شتر  دزد بلند می شود)- افسر پلیس گفت:من اگر شتر دزد را نگه ندارم , تخم مرغ دزد را هم نگه نمی دارم- شاید مسخره بود اما این حقیقت نیز تلخ است نه به تلخی انتهای خیار/نه/بلکه به تلخی روزهای خرداد 88 که همه انگ مخالفت با پایه های نظام را به ما می زدند-/م.ه-/-ف.ه/-و.....

ای کاش همه مثل او به هدف اصلی فکر می کردند ، یعنی ایستادگی جلو استکبار جنایتکار جهانی ، حفظ و پیشرفت انقلاب و نظام اسلامی و گوش به فرمان و تابع رهبری بودن....

جنبش عدم تعهد که از سال 1961 میلادی، رسمیت یافت، تلاش برای ایجاد همگرایی میان کشورهایی به حساب می‌آید که در دوران جنگ سرد و نظام دوقطبی، به دنبال حفظ استقلال و گریز از وابستگی به قطب‌های قدرت جهانی به‌ویژه ائتلاف و یا تعهد به پیمانهای نظامی و سیاسی بودند.